سازمان بین المللی الکتروتکنیک (IEC) که در سال 1906 با همت دانشمندان , متخصصان و مجامع الکتروتکنیک کشورهای مختلف تأسیس شده است، وظیفه تدوین و انتشار استانداردهای بین المللی IEC در حوزه گسترده برق و الکترونیک و زمینه های مرتبط را بر عهده دارد. مقر این سازمان تا سال 1948 در شهر لندن بود که از آن سال به بعد به شهر ژنو در کشور سوئیس منتقل شد. با توجه به روند جهانی ایجاد هماهنگی در استانداردهای ملی کشورهای مختلف و پذیرش هرچه بیشتر استانداردهای بین المللی از جمله IEC به عنوان پایه استانداردهای ملی و مبنای فعالیت های ارزیابی انطباق و گواهی محصولات برقی و الکترونیکی به منظور تسهیل تجارت بین المللی، درشرایط حاضر بیشترین تلاش کشورها مصروف مشارکت فعال درمراحل تدوین استانداردهای بین المللی میشود. بدین لحاظ اکثر استانداردهای ملی کشورهای مختلف هم اینک به طور فزایندهای براساس و معادل با استانداردهای IEC میباشند.
هم اکنون کمیته های ملی الکتروتکنیک (برق و الکترونیک) 72 کشور مختلف جهان به صورت اصلی یا وابسته عضو سازمان IEC هستند و با احتساب 64 کشور در حال توسعه، که هنوز به عضویت این سازمان در نیامدهاند ولی با آن در ارتباط هستند، تعداد کشورهای عضو و مرتبط آن به 116 میرسد. تعداد 174 کمیته فنی و فرعی جهت پیشبرد فعالیتهای فنی تدوین استانداردهای بین المللی IEC تشکیل شده است که تعداد مدارک استانداردی تدوین شده توسط این کمیته ها تا پایان سال 2008 در مجموع به 6027 عنوان بالغ شده است که شامل 5425 استاندارد بینالمللی، 195 مشخصات فنی، 340 گزارش فنی و 63 سند PAS است.
همچنین لازم به ذکر است که کمیته ملی برق و الکترونیک ایران (INEC) به منظور ساماندهی مشارکت جمهوری اسلامی ایران در فعالیتهای سازمان بین لمللی الکتروتکنیک (IEC) و همکاری با سایر سازمانهای مرتبط در سطح بینالمللی، منظقهای و ملی تحت حمایت و نظارت مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران تشکیل شده است . کمیته ملی برق و الکترونیک ایران (INEC) یکی از اعضای اصلی سازمان بین المللی الکتروتکنیک(IEC) است. برطبق اساسنامه سازمان IEC هر کشوری که متقاضی عضویت در آن سازمان باشد باید کمیته ملی برق و الکترونیک متشکل از افراد و گروههای ذینفع و ذیربط آن در کشور تشکیل شود. این امر در جمهوری اسلامی ایران با تشکیل کمیته ملی برق و الکترونیک ایران (INEC) محقق شده است.
