03/10/1403  
 
۱۳۹۰/۰۷/۰۹ ۱۵:۴۴
طبقه بندی: اخبار رسانه ها
چچ
دسته‌بندی‌ها گاهی می‌تواند خطرناک هم باشد

رئیس هیات‌مدیره اول سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور

دسته‌بندی‌ها گاهی می‌تواند خطرناک هم باشد

لازم نیست کارشناس صنفی خبره‌ای باشید تا بدانید که ریشه بسیاری از تضارب آرای فعلی در صنف و متعاقب آن انتخابات سازمان نظام صنفی رایانه‌ای به سال‌ها پیش و حتی پیش از تشکیل سازمان بازمی‌گردد. هرچند شاید در آستانه انتخابات فرصت بازگشت به گذشته‌های دورتر فراهم و درخور نیست ولی برای شناخت تفاوت افکاری که آغاز این دو نگاه متفاوت را رقم زده است بدون شک تامل در تفکر عمومی هیات مدیره اول بسیار راهگشا خواهد بود.

 در صفحه حاضر رئیس هیات مدیره نخست سازمان و مردی که بیشترین نقش را در ساختار فعلی سازمان داشته است شور و شوق و توجه فعلی صنف به مقوله انتخابات سازمان نظام صنفی را پس از شش سال از حیات آن در حال حاضر چگونه می‌بینید؟ نوع مشارکت در قیاس با دوره پیشین کاهش داشته یا افزایش یافته است؟ ترکیب کاندیداها چطور؟
همان‌طور که خود اشاره فرمودید این حضور پرشور و شمار و افزایش داوطلبان برای عضویت در هیات مدیره دال بر آن است که سازمان موفق شده است به جایگاه واقعی خود بیش از پیش نزدیک شود. ترکیب کاندیدا‌ها نیز نشان می‌دهد که بعضی از فعالان کمیته‌ها قصد دارند با پذیرش مسوولیت در هیات مدیره نقشی پررنگ‌تر ایفا کنند. بعضی دیگر نیز با توجه به وجدان اجتماعی داوطلب شده‌اند و خلاصه اینکه این حضور نویدبخش است.
آیا به عنوان یکی از اعضای سرشناس هیات مدیره پیشین معتقد هستید که در حال حاضر سازمان نزدیک به همان اصول اولیه خود حرکت می‌کند یا از آنها انحراف پیدا کرده؟ دلایل خودتان را هم ذکر کنید.
شناخت روند سازمانی مردم‌نهاد را مردم که در اینجا شرکت‌ها و فروشگاه‌ها و مشاوران هستند باید ارزیابی کنند. در سوال اول و پاسخ آن هم به این نکته اشاره شد؛ که این حضور به نحوی مقبولیت و تایید را می‌رساند. شاید راه دیگر ارزیابی از دوستان و دشمنان آن سازمان مشخص شود. البته در استفاده از لفظ دوستان منظور تمامی افرادی هستند که برای پیشرفت هر چه بیشتر این سازمان فعال هستند و چه با ارایه نظراتی موافق چه با بیان انتقاداتی سازنده و صادقانه دوستی خود را اثبات کرده‌اند. دشمنان نیز کسانی هستند که وجود سازمانی مستقل و مردم‌نهاد را که برای منافع تمامی صنف فعالیت می‌کند و همواره در پی شفاف‌سازی است را با منافع خود در تضاد می‌دانند. البته با توجه به انسجام و اتحاد صنفی و سطح درک بالای این صنف نشان داده‌اند که در شناخت دوست از دشمن بسیار موفق عمل کرده‌اند. 
نظر به تجربیاتی که در هیات مدیره اول دارید،‌ آیا باور دارید که حضور چهره‌های سرشناس از شرکت‌های بزرگ دولتی و خصوصی در هیات مدیره لزوما به سود این تشکل مردم‌نهاد است یا خیر؟
حضور افراد شایسته و دلسوز که از صداقت و شهامت کافی برخوردار باشند و همچنین آگاه به مسایل درون صنفی باشند و با حفظ سلامت و امانت چگونگی تعامل با بخش دولتی را بدانند و عزت و استقلال صنف برایشان حائز اهمیت باشد، مورد نیاز هیات مدیره است و به نظر من اصلا اهمیتی ندارد که این افراد از شرکت کوچک باشند یا بزرگ دولتی باشند یا خصوصی، نرم‌افزاری باشند یا سخت‌افزاری، واردکننده باشند یا تولیدکننده، این دسته‌بندی‌ها اگر منطقی نداشته باشد گاهی می‌تواند برای صنف خطرناک هم باشد و باید در به کارگیری آنها احتیاط کرد. 
شما در هیات مدیره نخست حضور فعالی داشتید ولی از نامزد شدن در انتخابات بعدی کناره‌گیری کردید، چگونه تضاد میان موثر بودن سازمان و راضی نبودن جمع قابل توجهی از هیات مدیره اول به حضور در انتخابات بعدی را توضیح می‌دهید؟
به هیچ وجه خود را شایسته این همه لطف و مرحمتی که اکثریت اهالی صنف به اینجانب دارند نمیدانم، البته نباید فراموش کرد که دوستان دیگری نیز از سر صدق و صفا و دوستی انتقادهای جدی بر اینجانب دارند. به هر حال بر من اثبات شده است که بسیاری با شایستگی‌های بیشتری می‌توانند در مقام عضویت یا ریاست سازمان انجام وظیفه کنند، نمونه آن جناب رحمتی که ب مدیریتی منطقی و متعادل و معقول‌تر از اینجانب توانست سکان هدایت صنف را به دست گیرد، ولی بر فرض صحت فرضیه نادرست تافته جدا بافته بودن اینجانب نباید اداره امور سازمانی مردم‌نهاد را قائم به فرد یا افرادی خاص کنیم و باید همواره فرصتی فراهم آوریم تا دیگرانی نیز ابراز وجود کنند. نگاهی اجمالی به داوطلبان این دوره نشان می‌دهد که افراد بسیاری با توانایی بالا داوطلب هستند.
تا چه حد با این نظر موافق هستید که میان گروه‌ها و شرکت‌های حامی سازمان در دور نخست پس از گسست این سال‌ها اختلاف افتاده است و جمعی سکوت یا کناره‌گیری صنفی را پذیرفته‌اند. 
قبول یا رد چنین نظریه‌هایی باید با دقت بیشتری انجام شود، این‌گونه ادعاها مستقل از اینکه درست یا غلط هستند باید با شفافیت و صداقت و شهامت بیشتری بیان شوند. بعید است که فرد یا افرادی معتقد باشند که تمامی اعضای یک سازمان باید دارای فکری واحد باشند و به نظر می‌رسد حداقل در بیان عقاید همگی اظهار می‌دارند که نظرات متفاوت یا به عبارتی اختلاف نظر در عوامل مهم پیشرفت جوامع و چنین سازمان‌هایی است. پس در نگاهی باید گفت این سازمان با توجه به ماهیت مردمی‌اش و شفاف بودنش از این نعمت برخوردار است که اعضایش نظرات متفاوت خود را بیان می‌دارند اما اثبات این حرف که فرد یا افرادی ب? ه خاطر نظرات متفاوت‌شان از صنف کناره گرفته‌اند، برعهده مدعی آن است و اینکه بگوییم بین شرکت‌های حامی سازمان در دوره نخست اختلاف افتاده است، مستلزم این است که فهرستی از شرکت‌های حامی دوره اول داشته باشیم و سپس بگوییم بین کدام یک از آنها و به چه دلیل اختلاف بروز کرده است. توجه به این نکته لازم است که برای تشکیل سازمان نظام صنفی اکثریتی از شرکت‌ها دست در دست هم فعالیت کردند و نمونه‌ای از آن ادغام انجمن شرکت‌های انفورماتیکی ایران در این سازمان بود؛ با همت و غیرتی مثال‌زدنی که حاکی از اتحاد و انسجامی کم‌نظیر بود، در آن زمان هم عده‌ای چنین فرمایشاتی داشتند. البته این جمله معروف را هم همواره باید مد نظر داشته باشیم که ملاک زمان حال افراد است؛ یعنی اگر بر فرض مثال اینجانب زمانی خدماتی به صنف ارایه کرده ولی بعدا قصد سوءاستفاده از آن را داشته باشم یا خدای ناکرده به دلایلی به صنف خود پشت کرده و رفتاری خیانت‌آمیز و خفت‌بار پیش گیرم و اصلا وجود چنین سازمانی را مغایر منافعی خاص که در آن دخیلم بدانم، مسلم است که بین دوستان قدیمی و قاطبه صنف منفور و مطرود خواهم شد. باز هم مسلم است که در توجیه رفتار ذلت‌بار خود و تلاش برای بی‌اثر کردن سازمانی که آن را مانع منافع خود می‌دانم، شروع می‌کنم به اشاعه جوی از یاس و ناامیدی؛ مثلا اینکه وانمود کنم تمامی یا اکثر نمایندگان منتخب صنف به فکر منافع شخصی و شرکتی خود بوده‌اند و به نحوی القا می‌کنم که آنها خیانت کرده‌اند یا رای‌دهندگان در انتخابات بدون اینکه شناختی داشته باشند، فقط به اشاره یا دستور عده‌ای که حکم پدرخوانده را دارند رای می‌دهند یا اعضای صنف را که افرادی بزدل و ترسو هستند و جرات بیان نظرات خود را ندارند، دعوت می‌کنم که در سایت جداگانه نظر دهند یا کل سلامت انتخابات اعضای صنف را زیر سوال می‌برم و در مقابل این همه تحقیر و توهین به هم‌صنفی‌های خود مجیز و تملق مقامی دولتی را آغاز می‌کنم. البته در انتها چون حرف‌های اهانت‌امیز بی‌منطقم خریداری پیدا نمی‌کند بر مصداق آن مورچه‌ای که آب زیرش افتاده بود ادعا می‌کنم که صنف را آب برد.
آیا به نظر شما در این سال‌ها رسانه‌ها به رسالت خودشان در منتقد بودن ضمن حفظ بی‌طرفی تمام و کمال عمل کرده‌اند؟
به نظرم ادعای بی‌طرفی برای رسانه‌ها نمی‌تواند بار مثبت و ارزشی داشته باشد زیرا اکثریت قریب به اتفاق رسانه‌ها با صداقت تلاش کرده‌اند مواضع را بر اساس حقانیت اتخاذ کنند. به نظرم سازمان و رسانه‌ها لازم و ملزوم یکدیگرند و اگر ما شاهد حضور پر شور اعضا برای انتخابات هستیم، اگر اعضای صنف در موقعیتی قرار می‌گیرند که دوست و دشمن خود را به سرعت تشخیص می‌دهند، اگر در بعضی تعاملات سازمان مظلوم واقع می‌شود و به خوبی از حق خود دفاع می‌کند و خلاصه بسیاری از موفقیت‌های سازمان مرهون تلاش صادقانه و حق‌طلبانه رسانه‌ها بوده است که جداگانه جای سپاس و قدردانی دارد.
بروز چه شرایطی در آینده می‌تواند شما را ترغیب کند که به عنوان بخشی از هیات مدیره اولیه در انتخابات بعدی حضور فعال‌تری داشته باشید؟
اگر جوان‌تر شوم، اگر باهوش‌تر و باحوصله‌تر شوم، خلاصه اگر حس کنم شایستگی این ادعا را دارم داوطلب می‌شوم.
منبع:
آدرس کوتاه شده: