شوخ طبعی میان خواهران غریب

بازار ارتباطات یا به عبارت بومی‌تر مخابرات، در ایران بازاری است ذاتا دولتی و سیاست‌زده. بزرگ‌ترین کارتل مخابراتی کشور یعنی گروه مخابرات ایران تازه چندماهی است که از دامان دولت جدا شده و حتی بعد از خصوصی‌سازی هم هرگز واقعا به آغوش سهامداران خصوصی نیافتاده است. هر دو اپراتور تلفن همراه کشور رگ و پی دولتی دارند و رقابت بین آنها بیش از آنکه به معنای مسابقه میان دو بنگاه اقتصادی برای کسب درآمد باشد، شبیه‌سازی رقابت‌های بزرگ‌تر میان دو بازوی اقتصادی متفاوت در یک بدنه اقتصادی و سیاسی واحد است. ناگفته پیداست که بر اپراتور ناکام سوم هم از ابتدا حرجی نیست و اپراتور چهارم برای اینترنت هم در میان طرح‌هایی مانند اینترنت ملی چندان داعیه خصوصی بودن ندارد. لیکن به لطف همان زهرخند تاریخی تله‌کام نمایشگاهی است کاملا خصوصی که سال‌های سال است شرکتی چابک آن را برگزار می‌کند،‌ اپراتورها و کارتل‌ها همه در آن حضوری دست کم تشریفاتی دارند، کمپانی‌های خارجی با هزار نیرنگ برای گریز از تحریم و رسیدن به بازار چرب مخابراتی ایران در آن حضور پیدا می‌کنند و هر سال دست کم یک شرکت گوشی‌ساز جهانی، خواه سونی‌اریکسون و خواه نوکیا،‌ در آن حضور پیدا می‌کند. شمار حاضران خصوصی و بازدیدکنندگان عمومی‌اش هم سال به سال افزوده می‌شود. در یک کلام تله‌کام نماد همان فضیلت‌هایی مانند شفافیت، کارآمدی و مردمی بودن است که کلیت صنعت مخابرات ایران در خود ندارد.
در مقابل بازار فناوری اطلاعات در ایران ذاتا خصوصی است و مردم‌نهاد. ارابه سخت‌افزار بر گرده تاجران سنتی بازارهایی مانند لوازم خانگی یا صوتی و تصویری کشیده شده، چرخ اینترنت را شرکت‌های ریز و درشتی که سختی این بازار ناملایم را کشیده‌اند، گرداننده‌اند و نرم‌افزار را دانش‌آموختگان و استادان معتبرترین دانشگاه‌های کشور به اوج رسانده‌اند. نهاد مردمی حوزه IT همواره مدافع تاجران و منتقد دولت بوده است و این بازار حتی دارای یک وزارت، سازمان یا شورای واقعا متمرکز و متولی در بدنه دولت هم نیست. طی یک دهه اخیر همواره انگشت اتهام به سمت فعالان حوزه به جرایم متعدد از حوزه محتوا گرفته تا نشر و حتی اینترنت دراز بوده است و اگر تعاملی هم با دولتمردان صورت گرفته از بیم از میان رفتن همین بازار گلخانه‌ای موجود بوده است نه به امید ریختن آب بیشتر به این آسیاب در حال رکود. اما نمایشگاه این بازار در همین روزها نمایشگاهی است در تضاد کامل با ارزش‌های بنیادین این بازار رنج‌کشیده؛ ‌اسیر فرمایشات دولتی، غیرشفاف و ناکارآمد.
در پایان فقط می‌توان آن مدیری را که برای نخستین بار تله‌کام را از الکامپ جدا کرد ستود که دریافته است بی‌شک بازدیدکنندگان با مشاهده این طنز و تضاد ناخوشایند چندان بر شوخ‌طبعی پدیدآورندگان آن قهقهه نخواند زد.