موانع و راهکار‌های استقرار شهرهای الکترونیکی در ایران

ایسنا- ‌گفته می‌شود ویژگی اصلی یک جامعه‌ اطلاعاتی آن است که اطلاعات، توانمند‌ترین عامل اجتماعی و اقتصادی آن است. به‌طور کلی می‌توان ظهور جامعه‌ اطلاعاتی را مقارن با چند تحول در عین حال مرتبط با یکدیگر برشمرد که عبارتند‌ از: 1) جهانی‌ شدن اقتصاد و ظهور موسسات تولیدی قادر به انعطاف، یعنی سازمانی که قابل باقی‌ ماندن و افزایش تولید در محیطی مواجه با تحول و اختلال دایم است. 2) ظهور اقتصادی که بیش از پیش مبتنی بر دانایی است. 3) توسعه و کاربرد عمیق شبکه‌های ارتباطی و پیام‌های دیجیتال؛ پدیده‌ای که آن را انقلاب دیجیتال می‌نامند. اما نباید از مزایای شهر الکترونیکی بگذریم که مهم‌ترین این مزایا عبارتند از فراهم آوردن دسترسی شبانه‌روزی به تمام نقاط، فراهم آوردن شرایط یادگیری از راه دور، ترویج تجارت و داد و ستد از طریق اینترنت، ارتباط بهتر سازمان‌های مختلف شهری با یکدیگر، کاهش بوروکراسی و فساد اداری با به کارگیری سیستم‌های مکانیزه، کاهش ترافیک شهری به علت کاربرد بیشتر اینترنت و عدم خروج غیرضروری از منزل و محیط کار. از مولفه‌های شهر الکترونیکی می‌توان به زندگی الکترونیکی، سازمان الکترونیکی، دولت الکترونیکی و زیرساخت الکترونیکی اشاره کرد.
زندگی الکترونیکی: با به وجود آمدن اینترنت و ابزار‌های ارتباطی وابسته به آن، شیوه‌ زندگی بشر تغییر یافته است. این شیوه‌ جدید زندگی که مبتنی بر مهارت استفاده از ابزار‌های نوین فناوری اطلاعات است، زندگی الکترونیکی نام دارد.
سازمان الکترونیکی: سازمانی است که تمام فعالیت‌های تجاری، ارتباطی، تدارکاتی، مدیریتی، رقابتی، تبلیغاتی و بازاریابی خود را به صورت دیجیتالی و از طریق شبکه‌ جهانی اینترنت انجام می‌دهد.
دولت الکترونیکی: دولت الکترونیکی، استقرار مدل‌های کم‌هزینه به منظور تعاملات کسب و کار آنلاین شهروندان، صنایع، کارمندان و سایر ذی‌نفعان است که استراتژی‌ها، فرآیند‌ها و سازمان‌ها را یکپارچه می‌سازد. در واقع دولت الکترونیکی، شیوه‌ خدمت‌رسانی دولتی به مردم از طریق اینترنت است.