سرعت فعلی اینترنت برای مصارف خانگی هم کم است

او ادامه داد: این پهنای باند در نظر گرفته شده جهت کاربران خانگی هم به‌صورت اختصاصی نبوده و بیش‌تر به‌صورت اشتراکی از سوی ارایه‌دهندگان اینترنت در اختیار عموم مردم قرار می‌گیرد و این خود زمینه‌ساز مشکل اساسی دیگری است و برروی همین سرعت کم هم نمی‌توان حساب باز کرد.

این کارشناس افزود: گاهی سرعت اینترنت خطوط پرسرعت ADSL حتی قدرت ثابت بودن را هم ندارند و بعضی اوقات از خط دایل‌آپ هم کندتر هستند.

وی ادامه داد: مشکل اشتراکی بودن پهنای باند و ثابت نبودن آن، تنها مربوط به خطوط پرسرعت ADSL نبوده بلکه این معضل گریبانگیر سایر تکنولوژی‌ها مانند دایل‌آپ، وایمکس و GPRS نیز می‌شود.

به گفته این کارشناس شبکه، یک خط ADSL در سطح جهانی تقریبا توانایی ارائه پهنای باندی در حدود 12.0 مگابیت بر ثانیه را داراست در حالی که بیش‌ترین سرعتی که در حال حاضر به کاربران این حوزه در کشور ارائه می‌شود، سرعت 2.0 مگابیت بر ثانیه است که این سرعت برای کاربران غیرخانگی درنظر گرفته شده است.

او ادامه داد: در حال حاضر امکان تهیه ADSL2+ در ایران توسط شرکت‌ها با سرعت 2.0 مگابیت بر ثانیه جهت کاربران غیرخانگی فراهم شده و این در حالی است که این خط توانایی ارائه سرعت 24.0 مگابیت بر ثانیه را داراست و این نشان‌دهنده فاصله ما با استانداردهای بین‌المللی است.

این کارشناس بیان کرد: ما نیز به‌عنوان یکی از شرکت‌های ارائه دهنده خدمات نرم‌افزاری و فناوری اطلاعات در حال حاضر همزمان از دو خط وایمکس و ADSL استفاده می‌کنیم، به این خاطر که قسمتی از کار ما به اینترنت وابسته بود و قطع شدن و کندی اینترنت می‌تواند خللی کلی در کار شرکت ایجاد کند.

به گفته او با این حال همواره یکی از مشکلات عمده و اساسی ما با وجود هزینه بالای استفاده از این خطوط بدون محدودیت ترافیک، فقدان اطمینان به پایداری سرعت و کیفیت خط است.

قدمیاری تصریح کرد: در حال حاضر شرکت مخابرات به افزایش پهنای باند در داخل کشور اقدام کرده است و این گامی است به جلو که حداقل باعث بهبود سرعت در بین سرویس‌دهندگان داخلی خواهد شد اما هزینه استفاده از این زیرساخت هم‌چنان بالاست و از طرفی باید درباره افزایش پهنای باند کلی اینترنت در کشور نیز گام برداشت چراکه یکی از اهداف استفاده از اینترنت پیمودن هرچه سریع‌تر حد و مرزها و فاصله‌های فیزیکی است.

وی ادامه داد: یکی از مشکلات اساسی که درباره سرعت اینترنت به وضوح به چشم می‌آید، هنگام ثبت نام‌ها و بازدید از اعلام نتایج سایت‌ها و... است که این مشکل بیشتر از کندی سرعت اینترنت چه در سمت سرویس گیرنده و چه در سمت سرویس‌دهنده ناشی است.

این کارشناس درباره اینکه با وجود افزایش بسترهای ارتباطی، ضریب نفوذ ADSL تا چه اندازه است گفت: متاسفانه یکی از مشکلاتی که در راستای استفاده از اینترنت و به تبع استفاده از خدمات و سرویس‌های آن موجود است، فقدان پوشش‌دهی کامل و مناسب نقطه اتصال در سطح کشور است؛ این نقاط اتصال صرف‌نظر از نوع تکنولوژی در شهرهای بزرگ بیش‌تر دیده می‌شود و هم‌چنان در حال افزایش است.

او ادامه داد: این در حالی است که قیمت اینترنت در ایران نسبت به سایر کشورها بسیار گران بوده و هم‌چنین کیفیت اینترنت در ایران نسبت به سایر کشورها در حد قابل قبولی نیست که این نیازمند برنامه‌ریزی دقیق‌تر و هم‌چنین حمایت بیش‌تر دولت است.

قدمیاری در پایان تاکید کرد: برخی از این مشکلات به زیرساخت ارتباطی در کشور مربوط است و نا گفته نماند که سرورها و سایر تجهیزات مورد استفاده در مخابرات و سایر سرویس‌دهندگان اینترنتی نیز در این آشفتگی هر کدام سهم خود را دارند.