04/10/1403  
 
۱۳۹۰/۰۹/۱۹ ۱۵:۴۸
طبقه بندی:
  • اخبار رسانه ها
  • اینترنت رگولاتوری
چچ
شرکت های VoIP وقت ما را گرفتند

گفت وگو با محمود خسروی مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت ایران

شرکت های VoIP وقت ما را گرفتند

محمود خسروی را برای دومین بار پس از نشستنش بر کرسی مدیرعاملی شرکت ارتباطات زیرساخت در دفتر کارش ملاقات کردیم. او و شرکت زیرمجموعه‌اش این روزها در تیررس انتقادها قرار دارند. هم از بابت قطعی‌های مکرر اینترنت کشور و هم از بابت تعرفه تماس‌های بین‌الملل که یکی از سوی کاربران و دیگری از سوی شرکت‌های تلفن اینترنتی است. او تا اندازه‌ای نسبت به انتقادهایی که دیگران نسبت به فعالیت‌هایش وارد می‌کنند بی‌تفاوت شده و مدعی است در سکوتی آرام آنچه را به عنوان قانون بر عهده‌اش گذاشته‌اند، انجام می‌دهد. شبکه ملی اطلاعات آخرین پروژه‌ای بود که از سوی این شرکت افتتاح شد و او همچون باری که از برنامه پنجم بر زمین گذاشته، در سرخوشی ناشی از تحویل پروژه قرار داشت. هرچند که معلوم نیست این سرخوشی پس از غیر قانونی خواندن تاسیس شرکت ایرانیان نت برای راه‌اندازی اپراتور چهارم از سوی مجلس تداوم داشته باشد.

شبکه ملی اطلاعات هفته‌های گذشته به بهره‌برداری رسید، بفرمایید با چه ظرفیت و چه بخش‌هایی از این شبکه به بهره‌برداری رسیده است؟
ما زیرساختی را ایجاد کردیم که این زیرساخت می‌تواند به عنوان زیرساخت شبکه ملی اطلاعات استفاده شود. شبکه ملی اطلاعات المان‌های زیادی دارد که آنها هم باید در کنار این در لایه‌های دسترسی و بقیه مسائل ایجاد شود تا از این طریق شبکه ما بهره‌برداری شود. مانند اتوبانی است که بین شهرهای اصلی کشور زده شده و باید راه‌های دسترسی به آن توسط سایر بازیگران این بخش ایجاد شود و بعد به عنوان یک شبکه کامل از امکانات این شبکه بهره‌برداری شود که ما فراهم کردیم. همان‌طور که قبلا هم اعلام کردیم شبکه IPMPLS با ظرفیت 470 گیگابیت بر ثانیه و با 55 نود که 46 شهر را شامل می‌شود، راه‌اندازی شد و از یک Super Core تشکیل شده که در چهار شهر اصلی قرار دارد و یک Core که بقیه شهرها حدود 42 شهر را به هم متصل می‌کند.
هزینه آن چقدر بوده است؟
هزینه آن 680 میلیارد ریال است.
الان زیرساخت‌های ارتباطی آن راه‌اندازی شده، زیر بار که نرفته است.
الان آماده سرویس‌دهی است و باید مشتریان روی آن سرویس دهند. امکان استفاده از آن را هم قبلا فراهم کرده‌ایم و تعدادی از مشتریان هم به صورت تست و آزمایش روی آن سرویس ارائه کرده‌اند. این شبکه آماده است. مثل اتوبانی است که زده شده و باید ماشین آن را آماده کنید و دیتای آن را بگذارید.
آیا به طور کامل آماده شده است؟
بله، این سایت آماده شده و مراحل آزمایش و تحویل را طی کرده، فقط دو بخش کوچک مدیریتی باقی مانده که به زودی شروع به کار خواهند کرد. مشکلی برای بهره‌برداری ندارند.
این دو بخش کوچک مدیریتی باقی‌مانده چه بخش‌هایی هستند؟
بخش‌های مدیریتی هستند، زیاد مشکل خاصی نیست!
قرار بود دیتاسنتر ملی و حتی دیتاسنترهای استانی روی این شبکه نصب و راه‌اندازی شوند، راه‌اندازی این مراکز در چه مرحله‌ای است و در مورد نحوه دسترسی به آن هم توضیح می‌دهید؟
دیتاسنترملی قرار نبود به همراه یا روی این شبکه نصب شود. دیتاسنتر ملی یعنی جایی که تمام سازمان‌های مختلف تمامی اطلاعات خود را آنجا ذخیره و بهره‌برداری می‌کنند یا با ایجاد فضایی بر اساس استانداردهای یک دیتاسنتر آنها می‌توانند سرورهای خود را آنجا نصب کنند، بدون اینکه از ظرفیت‌های ما استفاده کنند که این پروژه در حال اجراست. اگر مشکل خاصی نباشد با توجه به شرایط خاصی که داریم و تجهیزات لازم بسیار های‌تک هستند، پیش‌بینی می‌شود تا یک سال آینده به بهره‌برداری برسند. مسوولیت و پیگیری دیتاسنترهای استانی هم با سازمان فناوری اطلاعات است که در بعضی شهرها نیز انجام شده است. اینها از شرایط لازم شبکه ملی اطلاعات است و این شبکه که ما ایجاد کرده‌ایم شرط لازم و کافی نیست یعنی می‌بایست بقیه مسائل در کـشور انجام شـود و ما الان شـبکه مادر را ایجاد کـرده‌ایم و اکنـون لایه‌های دیگر باید ایجاد شوند و بعد سرویس روی آن برقرار شود.
راه‌اندازی لایه های دیگر بر عهده خود شماست یا اینکه سازمان‌های دیگری باید روی آن کار کنند؟
جای دیگری باید روی آن کار کند.
یعنی شما پروژه را تحویل می‌دهید تا بقیه روی آن کار انجام دهند؟
ما این را انجام می‌دهیم بعد اپراتورها بر اساس نیازهایشان از ما تقاضا می‌کنند و ما سرویس لازم را روی شبکه برقرار می‌کنیم.
این شبکه روی چه بستری در دسترس قرار می‌گیرد؟ اینترنت یا اینترانت؟
در حقیقت این شبکه خود یک اینترانت داخلی است که ما روی آن اینترنتی با سرعت 80 گیگ بر ثانیه ارائه می‌کنیم و البته این سرعت بر اساس نیاز قابل افزایش است.
سرنوشت اپراتور چهارم که قرار بود شبکه دسترسی را راه‌اندازی کند و بخشی از آن هم مربوط به شبکه ملی اطلاعات است و پهنای باند بالایی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد، در چه مرحله‌ای است؟
البته این‌طور نیست که لایه دسترسی را فقط اپراتور چهارم ایجاد کند. یکی از اپراتورهایی که می‌تواند در کنار بقیه اپرتورها برای ایجاد جو رقابتی برای دادن سرویس با پهنای باند بالا فعالیت کند، اپراتور چهارم است. بقیه هم در حال سرویس‌دهی هستند مثلا شرکت‌های PAPکه دارای باند پهن هستند و آن را توسعه می‌دهند و همچنین خود شرکت مخابرات ایران که شامل شرکت‌های مخابراتی استانی است، کار روی بستر مسی را آغاز کرده‌اند و در برنامه‌شان هست که کار روی بستر فیبر نوری را نیز شروع کنند. در مورد اپراتور چهارم طبق مصوبه دولت 20 درصد سهم متعلق به دولت به شرکت زیرساخت واگذار شده است. شرکت ارتباطات زیرساخت فعلا مشغول انجام هماهنگی‌های لازم است. هنوز سهام‌داران اصلی توسط دولت نهایی نشده‌اند و بعد از نهایی شدن کنسرسیوم تشکیل می‌شود و سپس مراحل اداری آن آغاز می‌شود. چارچوب و پروانه آن هم توسط سازمان تنظیم مقررات نهایی شده اما بحث این است که این اتفاقات برای ایجاد یک محیط رقابتی بین اپراتورهاست و دیگر اینکه در آینده انحصار وجود نداشته باشد. الان در زمینه کابل مسی انحصار وجود دارد و رقبا مانند شرکت‌های PAP نمی‌توانند از آن استفاده کنند، در نتیجه وجود اپراتور چهارم برای آینده که می‌خواهد فیبر نوری و سرویس‌هایی که روی آن هست را توسعه بدهد، می‌تواند بازار رقابتی بهتری را نوید دهد و وقتی بازار رقابتی شود، مشتری سرویس با کیفیت بهتر و ارزان‌تری را دریافت می‌کند.
در حال حاضر شرکت دیگری به غیر از شرکت مخابرات ایران مجوز فعالیت در این حوزه را ندارد.
در این موارد، به قدری بحث زیرساخت‌های آن هزینه‌زاست که نیازمند سرمایه‌گذاری کلانی در این زمینه است. در مورد شرکت مخابرات ایران زیرساخت‌های باالقوه‌ای وجود دارد، از سوی دیگر بازار باز است و همان‌طوری که شش مجوز تلفن ثابت نیز داده شد، می‌توانند فعالیت کنند اما به خاطر هزینه بالای زیرساخت‌های آن و زمان زیاد اجرای آن مثل کنده‌کاری و کارگذاری فیبر و همچنین طولانی شدن برگشت سرمایه موفق نشدند.
شما یعنی شرکت ارتباطات زیرساخت به عنوان سهامدار سهم 20 درصد اپراتور چهارم امور کارهای مربوط به ثبت و تاسیس شرکت را انجام داده‌اید، در واقع سهامدار دولتی کارهایی همچون ثبت شرکت و تعیین مدیرعامل را انجام داده اما طبق قانون شما مجاز به این کار نیستید.
دولت در این باره قانونی را مصوب کرده است.
یعنی با مجوز دولت نسبت به کارهایی که در قانون برای شما منع شده، اقدام کرده‌اید.
بله.
به تازگی قرارگاه خاتم وارد همکاری با زیرساخت شده و قرار است 8500 کیلومتر فیبر نوری برای شرکت زیرساخت بکشد. این پروژه در راستای چه برنامه‌ای است؟
ما یکسری معوقه از برنامه چهارم داشتیم، در بعضی جاها کارها انجام شده بود ولی در برخی به مشکل خورده بود. حدودا دو تا سه هزار کیلومتر و همچنین یکسری فیبرهایی که طول عمر آنها تمام شده بوده یا به خاطر آمدن فناوری جدید فیبرهای قدیمی با انواع جدید آن همخوانی نداشت که باید جایگزین می‌شدند و یکسری هم توسعه جدید داشتیم. ما به شرکتی نیاز داشتیم که بتواند هم از نظر توانایی مالی و هم از نظر قدرت اجرایی کارهای کلان انجام دهد. بعد از مطالعاتی که انجام شد به قرارگاه خاتم رسیدیم که انصافا از وقتی شروع به کار کرده در بحث گرفتن مجوزها و هماهنگی با ارگان‌های مختلف بسیار قوی وارد میدان شده است. در حال حضر قرارداد مبادله شده و حتی قبل از اینکه قرارداد مبادله شود، قرارگاه خاتم فیبرهای نوری را به کارخانه‌های شهید قندی و دیگر کارخانه‌های داخلی سفارش داده و آنها را فعال کرده‌اند که این خود به حرکت خوبی ‌در بحث تولید داخل تبدیل شد که ملزومات آن هم فراهم شد.
مبلغ قرارداد چقدر است؟
به طور متوسط متری حدود زیر 20 هزار تومان است.
یکی از بحث‌هایی که در مورد ورود قرارگاه خاتم به این پروژه شنیده می‌شود، بحث ربط آن به اپراتور چهارم و اجرای پروژه اتصال فیبر به منازل است...
نه، به هیچ وجه این دو به هم ارتباط ندارند و آنها را با هم قاطی نکنید. پروژه قرارگاه خاتم مربوط به شبکه زیرساخت است و اصلا داخل شهر نیست.
یعنی بحث ورود قرارگاه خاتم به اپراتور چهارم مطرح نیست؟
من چیزی نشنیده‌ام.
قرارگاه خاتم با مناقصه انتخاب شد یا با ترک تشریفات؟
با ترک تشریفات.
در مورد فروش پهنای باند بین‌الملل، شرکت ارتباطات زیرساخت اکنون به کدام کشورها با چه ظرفیتی پهنای باند می‌فروشد؟
ما به کشورهایی مثل عراق و افغانستان پهنای باند می‌دهیم ولی به طور کلی برنامه‌ای که در برنامه پنج‌ساله پنجم داریم، این است که پلی بین شرق و غرب دنیا باشیم و همچنین پلی باشیم به سمت همسایه‌هایی که داریم. الان ما از چهار نقطه با فیبر نوری به عراق متصل شده‌ایم، به ترکیه از دو نقطه متصل شده‌ایم، به آذربایجان از یک نقطه متصل و در حال اضافه کردن آن هستیم. به ارمنستان هم با فیبر نوری متصل هستیم که به خصوص از سمت شمال از طریق آذربایجان، ترکیه و ارمنستان به اروپا متصل هستیم. پهنای باند مورد نیاز داخل کشور که قبلا از یک نقطه و آن هم از مسیر جاسک- فجیره تهیه می‌شد، در حال حاضر در جنوب از بندرعباس، جاسک و چابهار تهیه می‌شود. در شمال هم از سه نقطه‌ای که ذکر شد آن را تهیه می‌کنیم یعنی در حقیقت قابلیت اطمیـنان پهنـای بانـد را خیلی بالا برده‌ایم. هدف نهایی ما این است که بتوانیم ظرفیت خوبی را به صورت ترانزیت در کشور ایجاد کنیم و با همکاری با کنسرسیوم EPEG که با همکاری عمان‌تل، روس تلکوم و Cable & Wirelessتشکیل شده، جلسات کارشناسی آن در حال دنبال شدن است و امیدواریم مجوزهای لازم را برای توسعه شبکه‌مان بگیریم. از آنجایی که این پروژه جریمه دارد، باید بتوانیم به موقع تعهدات‌مان را انجام بدهیم که انشاالله با 540 گیگابایت در سال آینده به بهره‌برداری برسد.
540 گیگابیت سهم ایران است یا کل پروژه؟
540 گیگابایت ظرفیت شروع پروژه است و 2/3 ترابایت حجم نهایی پروژه است.
از زمان عقد قرارداد روس‌ها مشغول نصب و راه‌اندازی تجهیزات خود شده‌اند و بقیه کشورها نیز به ترتیب کارهایشان را شروع کرده‌اند. در ایران چه اقدامی در این باره صورت گرفته است؟
طراحی پروژه به اتمام رسیده، LOMخرید تجهیزات آن آماده شده است. چون هزینه آن بیشتر از یک میلیون دلار است، مدارک قرارداد به معاونت نظارت و راهبردی ریاست جمهوری فرستاده شده و مستندات لازم تهیه شده است تا بعد از صدور مجوز ما هم وارد قرارداد شویم.
این درست است که شرکت ارتباطات زیرساخت پهنای باند را به کشورهای عراق و افغانستان ارزان‌تر از داخل کشور می‌فروشد؟
در بخش فروش بین‌الملل بحث رقابت وجود دارد. بحث هزینه‌های آن هم مطرح است. ما وقتی پهنای باند را از مرز ترکیه می‌آوریم و مستقیم به عراق می‌بریم، آن را وارد یک شبکه نمی‌کنیم. پهنای باندی که در ایران توزیع می‌کنیم، برای آن یک شبکه مانند شبکه IPMPLSبا 68 میلیارد تومان هزینه ایجاد کرده‌ایم که بر هزینه‌های آن می‌افزاید.
می‌توانم بپرسم با چه هزینه‌ای می‌فروشید؟
نه، نمی‌توانید بپرسید. (با خنده)
موضوع کاهش قیمت پهنای باند داخل کشور به کجا رسید؟ شرکت‌های PAP اعلام می‌کنند که هیچ تخفیفی از شرکت زیرساخت نگرفته‌اند.
خیر ما تخفیفی ندادیم، قراری هم نداشتیم تخفیف بدهیم. به هر حال هزینه‌های ما هم افزایش پیدا کرده مانند هزینه برق ما که حدود 34/2 برابر اضافه شده است.
در هزینه‌های برق مشمول تسهیلاتی که دولت به صنایع می‌دهد، نشده‌اید؟
خیر.
طی دو سه ماه اخیر دو کار جهادی انجام داده‌اید، یکی بحث انتخاب پیمانکاران VoIPبود و دیگری بحث کاهش تعرفه تماس‌های بین‌الملل که اعتراض خیلی از شرکت‌های تلفن اینترنتی را به همراه داشته است. در بحث تلفن اینترنتی این شرکت‌ها معتقدند شرکت زیرساخت هیچ همکاری‌ای با آنها نکرده و در زمان برگزاری مزایده ترمینیشن تیم امنیت شبکه زیرساخت به شما انتخاب تنها پنج پیمانکار به همراه امکان فعالیت آنها در زمینه اوریجینیشن را تحمیل کرد.
اینجا دو مساله داریم؛ ما مزایده انتخاب پیمانکار را داشتیم. سه پیمانکار از قبل داشتیم که یک سال قرارداد داشتند و تا یک سال نیز قابل تمدید بود که آن هم تمدید شد و بعد برای شش ماه مجبور شدیم قرارداد آنها را دوباره تمدید کنیم. از قبل اینها وجود داشتند و شماره‌های 020، 030 و 040 هم برای اوریجینیشن در اختیارشان قرار داده شده بود و قرارداد اصلی‌شان هم ترمینیشن بود. در اوریجینیشن به جز تراشه سبز که شماره 020 را داشت و یک مقدار بسیار کم هم پیشگامان کویر یزد، آنها اصلا وارد نشدند. کل ترافیکی هم که توانستند در اختیار بگیرند، حدود شش تا هفت میلیون دقیقه در ماه است که این با توجه به میزان تبلیغاتی که انجام شده بسیار کم است. پس خیلی تاثیر نداشته‌اند و بیشتر بی‌انصافی می‌کنند اما بر اساس شرایط موجود در آن زمان و همچنین امنیت، خواستیم در قالب دو شرکت تعاونی بدون هیچ‌گونه مزایده یا مناقصه‌ای با آنها قرارداد ببندیم. وقت زیادی از ما تلف کردند. در این یک سال و نیم گذشته شاید بیش از چند هزار ساعت وقت ما را گرفتند. حتی می‌توانستیم مناقصه VoIP را سال قبل در زمان خودش برگزار کنیم که به خاطر این شرکت‌ها عقب انداختیم چون امنیت از ما خواست اجازه دهیم اینها تشویق شوند ولی متاسفانه آنها نیامدند. بالاخره این مزایده برگزار شد و چون رقابت بین سه شرکت شکننده بود، تعداد آنها را به پنج شرکت‌کننده افزایش دادیم ولی بازهم نیامدند چون می‌دانستند با حضورشان باید یکسری از چارچوب‌ها را رعایت کنند و از گیت ما عبور کنند و خیلی از مسائل دیگری که هست. اخیرا هم تصمیم گرفته‌ایم دیگر کاری با این دو تعاونی نداشته باشیم و با آنهایی که آمادگی و حجم ترافیک بالایی دارند، مستقیما قرارداد ببندیم.
یعنی هر شرکتی که دارای ترافیک بالا باشد و بخواهد می‌تواند با شما به عنوان یک پیمانکار قرارداد ببندد؟
بله.
شما سقفی برای تعداد پیمانکار ندارید؟
ما سقفی نمی‌گذاریم و مایل بودیم مشکلات حل شود که نشد و به دنبال راه‌ حل‌های جدید بودیم که اکنون سقف ترافیکی مورد نظر ماست.
این سقف ترافیک ماهیانه چقدر است؟
الان دقیقا حضور ذهن ندارم ولی این سقف گذاشته شده و به طور رسمی اعلام شده است.
با همان مجوز اوریجینیشن ؟
بله به عنوان پیمانکار اوریجینیشن.
اینکه در لحظه‌های آخر اوریجینیشن را هم در مزایده ترمینیشن قرار دادید، تلف شدن وقت و حاضر نشدن تعاونی‌ها برای امضای قرارداد بود؟
البته جزو RFP اولیه ما بود، منتظر بودیم این تعاونی‌ها بیایند که متاسفانه نیامدند و فقط دنبال یکسری کارهای سیاسی رفتند.
از نظر شما موضوع امضای قرارداد با شرکت‌های تعاونی منتفی است؟
خیر، اگر باز هم بیایند به گرمی از آنها استقبال می‌کنیم.
آیا مجوزهای قبلی آنها باطل می‌شود؟
آنها مجوز قبلی ندارند. 15 سال پیش یک برگه از اداره دیتای شرکت مخابرات استان برای یک سال گرفته‌اند. پس اینجا مجوز خاصی وجود ندارد ولی ما نمی‌خواهیم آنها متضرر شوند و علت اینکه از آنها خواستیم با هم در قالب شرکت تعاونی قرار بگیرند، برای رونق کارشان بوده ولی به هر حال آن هدفی که دنبال می‌کردیم، ممکن نشد.
ظاهرا با انتخاب پنج پیمانکار این تهدید وجود دارد که امکان قاچاق مکالمه در شبکه زیرساخت بالا برود.
قاچاق مکالمه زمانی است که از مسیری به غیر از گیت وی زیرساخت مکالمات عبور داده شود. وقتی کسی با 020، 030 یا 040 متصل شود، ترافیک آن از شبکه ما عبور می‌کند.
تصویب تعرفه تماس‌های بین‌الملل توسط کمیسیون انجام می‌شود یا شرکت زیرساخت؟
تعرفه کمیسیون بر اساس پیشنهاد شرکت ارتباطات زیرساخت تصویب می‌شود.
علت اینکه بین تعرفه‌های قبلی و تعرفه‌های که اخیرا اعلام شده اختلافات زیادی است، چیست؟
من یک توضیحی بدهم، در دنیا دو نوع تعرفه داریم؛ نرخ محاسباتی و نرخ وصولی. نرخ محاسباتی نرخی است که دو کشور یا دو اپراتور که خواهان تبادل ترافیک هستند در مورد آن با هم به تفاهم می‌رسند. به عنوان مثال نرخ محسباتی یک دقیقه مکالمه با کشور آذربایجان طبق اعلام خود آن کشور 26 سنت است، یعنی اگر ما بخواهیم یک دقیقه مکالمه به کشور آذربایجان بفرستیم باید 26 سنت به آن کشور پرداخت کنیم. از سوی دیگر ما نرخ وصولی داریم، یعنی نرخی که ما از مردم دریافت می‌کنیم. نرخ ما 157 تومان است؛ حدود 15 سنت. ما باید 10 سنت به آن اضافه کرده و به کشور آذربایجان بدهیم یعنی هیچ سودی که نداریم هیچ، 10 سنت هم ضرر می‌کنیم. خیلی تلاش کردیم نرخ را پایین بیاوریم ولی موفق نشدیم و این مانند این است که ما کارمندان شرکت مخابرات آذربایجان هستیم، چه کسی این کار را می‌کند؟! از سوی دیگر چون نرخ وصولی ما ارزان است کسی که در کشور آذربایجان است، می‌خواهد از ایران با او تماس بگیرند چون ارزان‌تر تمام می‌شود زیرا نرخ وصولی در آنجا گران است. در ضمن نرخ محاسباتی ما با کشور آذربایجان شش سنت است. ما حدودا در سال 200 میلیون دلار پرداخت می‌کنیم در حالی که 50 میلیون دلار درآمد داریم. در نتیجه نرخ مکالمات با چند کشور را افزایش دادیم. البته خیلی سعی کردیم نرخ محاسباتی با آن کشورها را کاهش دهیم ولی موفق نشدیم و در عوض کشورهای اروپایی یا آمریکا نرخ محاسباتی‌شان یک یا دو سنت است و هزینه پایینی برای ما دارد. در این میان کسانی گفتند کاهش تعرفه به ضرر مردم شد، چه چیز به ضرر مردم شد؟ قبلا که مردم برای مکالمات‌شان دقیقه‌ای 150 تومان هزینه نمی‌کردند، همه از VoIP استفاده می‌کردند. کیفیتVoIP هم که پایین بود. عده‌ای هم گفتند شرکت زیرساخت قیمت تماس با اروپا را از قیمت تماس با مشهد هم پایین‌تر آورده است و در آخر با توجه به اینکه هزینه‌هایمان کاهش پیدا کرده بود، بر پایه عدل و انصاف قیمت تعرفه‌ها را کاهش دادیم تا مردم بتوانند با هزینه کمتر و کیفیتی بهتر تماس برقرار کنند.
دو نکته در اینجا وجود دارد؛ یکی اینکه شرکت‌های VoIP کاهش قیمت تعرفه را تهدیدی برای ادامه فعالیت خود می‌دانند و در امضای قرارداد با شرکت زیرساخت هم ظاهرا تردید دارند چون با توجه به این تفاسیر قیمت آنها بالاتر از قیمت دوصفر مخابرات خواهد بود و دیگر اینکه آیا شما در تدوین سیاست‌هایتان شرکت‌های VoIP را در نظر نگرفتید؟
من متوجه نمی‌شوم، ما برای مردم کار کردیم، کیفیت بهتر و قیمت پایین‌تر ارائه دادیم، چرا باز هم مورد اعتراض واقع شدیم؟ در تدوین سیاست‌هایمان هم شرکت‌های VoIP را در نظر گرفته‌ایم. قیمت تجاری آنها 27 یا 28 تومان است و قیمت ما قبل از مالیات 40 تومان است.
یعنی شما انتظار دارید شرکت‌های VoIPهم تعرفه‌هایشان را کاهش دهند؟
بله چون تعرفه VoIP بسیار پایین است.
از هر دقیقه تماس شرکت‌های VoIPچقدر سهم زیرساخت است؟
قرار بود وقتی از شبکه ما استفاده می‌کنند 10 تومان پرداخت کنند. البته این قیمت نیز قابل کاهش است.
پنج پیمانکار اصلی چطور؟ آنها چقدر می‌پردازند؟
آنها قراردادشان خاص است، به صورت عددی است که خودشان در مناقصه اعلام کرده‌اند.
اما ظاهرا الان تعرفه تماس با آمریکا ارزان‌تر از تماس موبایل به موبایل در داخل کشور است.
قبلا هم همین‌طور بوده است. فقط از مسیر شرکت ارتباطات زیرساخت استفاده نمی‌شد و از کارت با قیمت دقیقه‌ای 29 تومان استفاده می‌شد.
ولی تماس دوصفر گران‌تر بوده است.
بله، دوصفر گران‌تر بوده است ولی هزینه ما به آن سمت ارزان شده و ما هم قیمت را کاهش دادیم.
آیا تعرفه تلفن همراه هم به همین ترتیب در ایران کاهش پیدا می‌کند؟
جواب این را باید از اپراتورهای تلفن همراه پرسید.آنها هم از بخشی از امکانات شرکت زیرساخت استفاده می‌کنند و به شما هزینه می‌پردازند.
زمانی که از شبکه ما استفاده می‌کنند، دقیقه‌ای 10 تومان به ما می‌پردازند. ما با مخابرات ایران از سال‌های قبل قرارداد داشتیم؛ زمانی که تماس راه دور داشته‌اند.
این در مورد اپراتورهای تلفن همراه هم صدق می‌کند؟
آنها خودشان شبکه را دارند و به ما چیزی نمی‌پردازند.
شورای رقابت اخیرا بعد از شرکت مخابرات، شرکت زیرساخت را نشانه رفته است که تعرفه‌های خدمات زیرساخت هم باید به تصویب شورای رقابت برسد و در آخرین اظهار نظر هم تعرفه تماس‌های بین‌الملل را فاقد وجاهت قانونی اعلام کرده است. پاسخ شما به شورای رقابت چیست؟
ما یک شرکت دولتی هستیم، اساسنامه داریم و قانون مشخص کرده که تعرفه‌های ما چگونه باید تصویب شود. ما طبق اساسنامه عمل می‌کنیم.

منبع:
آدرس کوتاه شده: