نام مهم نیست

تجربه اجرایی شدن برنامه‌های پنج‌ساله توسعه‌ای موجب شده ‌است اکثر فعالان به تاثیرگذاری این برنامه توسعه‌ای نیز به دیده شک بنگرند و چندان به برنامه‌هایی که روی کاغذ رویایی به نظر می‌رسند خوش‌بین نباشند. شاید همین دیدگاه موجب شده وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات، دفتر فناوری اطلاعات نهاد ریاست‌جمهوری و دبیرخانه شورای عالی فناوری اطلاعات برای اجرایی شدن مطمئن‌تر قانون برنامه پنجم توسعه دست به تدوین آیین‌نامه‌ای بزنند که تنه به تنه طرح تکفا می‌زند.

به نظر می‌رسد مجموعه‌های اجرایی و سیاستگذاری حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات به این نتیجه رسیده‌اند که اگر می‌خواهند به بدن نیمه‌جان فناوری اطلاعات و ارتباطات کشوری جانی دمیده شود چاره‌ای ندارند جز اینکه در آیین‌نامه‌ای جداگانه پروژه سازمان اجراکننده، مجری و بودجه مورد نظر آن را مشخص کنند و با تشویق‌هایی که در آن آیین‌نامه پیش‌بینی شده آن را به صورت برنامه‌ای جداگانه از دیگر برنامه‌های دستگاه‌های اجرایی پیش ‌برند؛ درست شبیه طرحی که اوایل دهه 80 تدوین و اجرایی شد و علی‌رغم انتقاداتی که به آن وارد است توانست در آن دوره زمانی بدنه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور را برای مدتی به حرکت درآورد. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد اگر در همان زمان به‌ جای متوقف کردن و به فراموشی سپردن آن طرح برای برطرف کردن ایرادها و انتقادهای وارده به آن تلاش می‌‌کردیم، عملا بازار فناوری اطلاعات با رکود هفت‌ساله مواجه نمی‌شد و امروز هم نیازی نبود عنوان «توسعه کاربردی فناوری اطلاعات» را به «گسترش کاربردی فناوری اطلاعات» تغییر دهیم.