از آنجا که در دو دوره گذشته همواره کمیسیون سخت‌افزار از بزرگ‌ترین منتقدان سیستم مدیریتی سازمان نظام صنفی محسوب شده، در این دوره کارش را با انتظارات ویژه‌ای شروع کرده است. در قدم اول این کمیسیون چه برنامه‌ای را پیش رو گرفته تا این انتظارات محقق شود؟
این اولین فرصتی است که پس از انتخابات من می‌توانم راجع به مسائل صنف از تریبون رسانه‌ای صحبت کنم و جا دارد از اعتماد صنفی که به من به عنوان نماینده‌ای از قشر سخت‌افزار شد، تشکر کنم. رویکردم هم این بود که من به این صنف دینی دارم، با توجه به اینکه در این صنف بزرگ شده‌ام و رشد کرده‌ام وظیفه عمومی‌ام این بود که به عنوان یک سرباز، خودم را در معرض انتخاب بگذارم.
و برنامه‌های کمیسیون؟
یکی از مهم‌ترین موضوع‌هایی که در این کمیسیون مجدانه آن را پیگیری می‌کنم بحث همگرایی صنفی است. معتقدم صنف سخت‌افزار و IT از افتراق صنفی آسیب‌های وحشتناکی دید. در بخش‌های مختلف سخت‌افزار همچون تولید، توزیع و واردات، ما ده‌ها مرجع تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز داشتیم. اختلافات مابین آنها همواره چالش‌هایی را ایجاد می‌کرد. به همین دلیل هم‌اکنون یکی از اصلی‌ترین اهداف ما در این کمیسیون ایجاد این همگرایی است.
این همگرایی در کمیسیون فعلی سخت‌افزار چگونه خود را نشان داده است؟
در ترکیب کمیسیون سخت‌افزار که هر روز در حال تقویت شدن است تلاش کردیم از نمایندگان شرکت‌های بزرگ و کوچک، تولیدکنندگان، توزیع‌کنندگان، سندیکاهای حوزه، مرکز تحقیقات صنایع انفورماتیک و برخی منتقدان صنفی حضور داشته باشند. این مجموعه به عنوان خانواده سخت‌افزار دور یک میز می‌نشیند و مسائل صنف خود را مطرح می‌کند. تا به امروز هم به اجماع خوبی رسیده‌ایم.
مهم‌ترین خطوط نقشه راهی که کمیسیون سخت‌افزار برای تامین منافع صنف خود طراحی کرده، چه مواردی هستند؟
ما در کمیسیون سخت‌افزار جزیره‌ای و بخشی به موضوعات نگاه نمی‌کنیم. تمام صحبت‌هایی که پیش از این کردیم و خوشبختانه در برنامه هیات مدیره سوم هم گنجانده شده دقیقا نقشه راهی است که ما پیگیری خواهیم کرد.
آنچه در پیشنهاد 20 مطرح بود خواسته‌های عمومی صنفی بود. جا دارد که حالا بپرسیم چه خطوط عملی‌ای در نظر گرفته‌اید
ترجیح می‌د‌هم چند مثال عمده برای شما مطرح کنم؛ به عنوان نمونه موضوع استاندارد همواره یک وجهه عمومی درون صنف داشته و یک وجهه هم خارج از صنف در بعد قانونگذاری دارد. دو اشتباهی که از دوره‌های گذشته در این بخش وجود داشت یکی این بود که در مقابل قانونگذاری حاکمیتی تلاش می‌کردند قانون را تغییر دهند و دوم اینکه هیچ گاه از پتانسیل‌های درون صنف برای مساله استاندارد استفاده نشد. رویکردی که کمیسیون به عنوان مصداق در این بخش دنبال می‌کند این است که از تمام پتانسیل‌های داخلی صنف برای تسهیل امور استاندارد بهره بگیرد.
شاید اگر این زمینه مصداقی وجود داشته باشد ما راحت‌تر این توضیحات شما را درک کنیم.
مشخص‌ترین مصداق هم حضور مرکز تحقیقات در کمیسیون است، این مرکز امروز به عنوان یک همراه با صنف سخت‌افزار همکاری می‌کند؛ قاعده‌ای که پیش از این وجود نداشت. این موضوع در واقع موید همان همگرایی در صنف سخت‌افزار است. یکی از امیدهای ما این است که مقاومت‌هایی که صنف پیش از این در برابر استاندارد داشت از میان برود و تصور می‌کنم با گذشت چند ماه اخیر در این راه موفق بوده‌ایم.
علاوه بر استاندارد در آینده میان‌مدت چه رئوس دیگری پیش روی کمیسیون سخت‌افزار قرار می‌گیرد؟
رفع موانع کسب و کار به عنوان یکی از برنامه‌های اصلی کمیسیون سخت‌افزار باید خیلی زیباتر از گذشته در صنف مطرح شود.
آیا این موانع به درستی مشخص شده‌اند؟
هم‌اکنون تمام نهادهای دولتی از جمله مجمع تشخیص مصلحت، دولت و سند چشم‌انداز و برنامه پنجم توسعه همگی به موضوع رفع موانع کسب و کار می‌اندیشند اما وظیفه کمیسیون سخت‌افزار این نیست که بخواهد فقط کلی‌نگری داشته باشد. در بخش سخت‌افزار موانع ما روشن است. موضوع تعرفه‌ها از دید ما، هنوز یک مانع تلقی می‌شود. منطقی‌سازی تعرفه‌ها و سودهای بازرگانی جزو اعتقادات شخصی من است که با جدیت در این کمیسیون پیگیری خواهد شد. باید به این نکته توجه کرد که منطقی‌سازی هرگز به معنای کاهش تعرفه‌ها نیست بلکه هدف تعرفه‌های کارشناسی‌شده‌ای است که مصالح و منافع واردکنندگان، تولیدکنندگان و تمام فعالان را دربر می‌گیرند.
در کنار تعرفه‌ها و استاندارد مورد دیگری هم هست؟
محور دیگری که در این کمیسیون به آن می‌پردازیم آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت از مصرف‌کنندگان است که در واقع به عنوان خط‌کش ارتباطی بین صنفی محسوب می‌شود. هم‌اکنون این آیین‌نامه می‌تواند ملاک یک اختلاف درون‌صنفی باشد و تلاش می‌کنیم در این بخش به اجماع صنفی برسیم.
در جلسه اخیری که سازمان نظام صنفی رایانه‌ای با نمایندگان سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان داشت چطور به این موضوع پرداختید؟
آن جلسه به بحث آیین‌نامه حمایت و حوزه سخت‌افزار ارتباطی نداشت. هم‌اکنون در کمیسیون سخت‌افزار ما با یکی از معاونت‌های سازمان حمایت درباره موضوع این آیین‌نامه اجرایی در بعد خدمات و فروش ارتباط داریم و نظرات خود را با آنها مطرح می‌کنیم. یکی از مشکل‌سازترین بندهای این آیین‌نامه بند چهار آن است که بین شرکت‌هایی که به صورت رسمی و غیررسمی فعالیت می‌کنند محل اختلاف شده است. از گذشته این بند آیین‌نامه را مورد کارشناسی قرار داده‌ایم و مرتب روی این موضوع همفکری می‌کنیم. علاوه بر این کمیسیون سخت‌افزار تلاش کرده موضوعات روز همچون بحث الزام برچسب انرژی و طرح شبنم را هم به موازات این طرح‌ها دنبال کند.
در دوره‌های قبلی سازمان هم مسائلی از قبیل استاندارد یا رفع موانع کسب و کار مطرح می‌شد اما هیچ گاه یک انسجام صنفی در رابطه با آن وجود نداشت. با توجه به سوابق صنفی که شخصا در این حوزه دارید فکر می‌کنید هم‌اکنون صنف رایانه دارای یک دیدگاه واحد در این خصوص شده است که با کمیسیون تحت مدیریت شما یکی است؟
ما تقریبا تمام خواسته‌های سخت‌افزاری را در قالب برنامه‌های ذیل اهداف هیات مدیره سوم نظام صنفی تهیه دیده‌ایم اما تعریف‌ها و ترجمه‌های سخت‌افزاری آن را در قالب اقداماتی عرضه خواهیم کرد که به زودی به هیات مدیره ابلاغ می‌شود و پس از تصویب منتشر خواهد شد. به عنوان نمونه کمیسیون سخت‌افزار در بحث توسعه فضای کسب و کار، روشن شدن تکلیف الکامپ را در دستور کاری خود قرار داده است. همچنین تاسیس مرکز همایش‌های بین‌المللی صنفی یا فراصنفی را به هیات مدیره پیشنهاد داده‌ایم. علاوه بر این دو موضوع اگر بخواهم به موضوعات سخت‌افزاری اشاره‌ای اجماعی کنم، می‌توان به مواردی چون تجمیع فعالیت‌های بانکی صنف سخت‌افزار و دریافت تسهیلات ارزی برای واردکنندگان این بخش، چهره‌سازی برای انتخابات اتاق بازرگانی و تلاش برای اخذ کرسی در هیات عمومی اتاق ایران از جمله برنامه‌هایی هستند که به هیات مدیره پیشنهاد می‌دهیم.
پس سرانجام سازمان نظام صنفی تصمیم گرفته به استقبال حضور در مجامع برود؟
وظیفه ما این است که این موارد را به هیات مدیره پیشنهاد می‌کنیم، دقیقا نمی‌دانم از این موضوع استقبال می‌شود یا خیر.
پیش از این هرگز نسبت به حضور سازمان در مجامع نگاهی وجود نداشت...
یکی از موضوعاتی که شخصا به هیات مدیره پیشنهاد کردم، تغییر رویه سازمان در مواجهه با وزارت بازرگانی است، این نگاه خاصی که متاسفانه در سازمان نهادینه شده باید دوباره مرور شود. بعضی مواقع احساس می‌کنم این نگاه همیشه از بالا بوده و همین موضوع، راه پیشرفت سازمان را مسدود کرده است. تشکیل کنسرسیوم‌های کالایی و پروژه‌ای جزو مواردی است که در ذهن من برای توسعه جایگاه سازمان قرار گرفته است. علاوه بر این تشکیل کمیته‌ای برای ساماندهی بازار سخت‌افزار، برنامه دیگری است که در حال بررسی آن هستیم و توانستیم نظر مساعد باقی اعضا را هم جلب کنیم. مسائلی همچون ارتباط میان شرکت‌ها، ابعاد مالی، مشکلات توزیع‌کنندگان و واردکنندگان هم به خوبی در این طرح پوشش داده می‌شود. در این رابطه به مساله ترویج رعایت استانداردها هم توجه ویژه‌ای شده است.
موضع کمیسیون سخت‌افزار طی دو دوره گذشته در برابر استاندارد به نوعی مقابله بوده است، این نگاه و تعامل جدید نسبت به استاندارد و مرکز تحقیقات صنایع انفورماتیک را چگونه تعریف کرده‌اید؟
تصور می‌کنم بحث استاندارد از مرکز تحقیقات همواره جدا بوده است. استاندارد خود یک امر حاکمیتی است که اخیرا شدیدتر هم شده و هر روز توسعه می‌یابد. کاری که به نظرم رسید و از لحظه اول پیگیری کردم، دعوت خانم ویدا سینا به عنوان مدیرعامل این مرکز به کمیسیون سخت‌افزار بود تا دست‌کم معضلات داخلی تسهیل شود و دیگر مشکل درون‌صنفی ایجاد نکنیم. در واقع اختلاف بین صنفی مرکز تحقیقات با سازمان نظام صنفی بیشتر از اینکه معطوف به عملکرد باشد مربوطه به چهره‌های پشت صحنه این نهادها بود. نگاهم نسبت به همکاری با مرکز تحقیقات کاملا مثبت است.
چه برنامه‌ای برای ارتباط با سایر تشکل‌های صنف فناوری اطلاعات دارید؟ ارتباطی که در دوره قبل سازمان بیشتر به موازی‌کاری بدل شده بود؟
در واقع تعامل ما با مرکز تحقیقات، سندیکای تولیدکنندگان تجهیزات فناوری اطلاعات و مجمع واردات می‌تواند مرهمی بر مشکلات صنف باشد. مجمع واردات در بحث تعرفه ممکن است بتواند به ما کمک کند. سندیکای تولیدکنندگان در منطقی‌سازی تعرفه‌ها می‌تواند نقش مهمی داشته باشد و مرکز تحقیقات ممکن است برای تسهیل فرآیند استاندارد در ضوابط قانونی به ما کمک کند. از واکنش‌هایی که تا به امروز در این‌باره داشته‌ایم راضی هستم.
شما به تعیین تکلیف الکامپ و ایجاد مرکز همایش‌های بین‌المللی صنفی اشاره کردید که به نظر یک زوج مکمل می‌آید. به نظر شما تکلیف الکامپ در این صنف مشخص خواهد شد؟ چون به نظر نمی‌رسد ابزار تصمیم‌گیری دست صنف باشد!
در خصوص الکامپ رویکرد ما مهندسی معکوس است که سرانجام این معضل باید حل شود. سرگردان نگه داشتن صنف تا لحظات آخر با منافع اعضا در تضاد است. معتقدم از همین حالا باید صنف ما بداند که سال آینده الکامپ دارد یا ندارد.
البته هنوز این موضوع مشخص نشده که چه نمایشگاهی مد نظر سازمان است.
پیش از این من این موضوع را مطرح کرده بودم. گروه سیمرغ پنج سال پیش تعیین شده بود تا نمایشگاه‌های تخصصی کالایی برگزار کند. کمیسیون سخت‌افزار در این زمینه مشغول بررسی است. این ما هستیم که باید خودمان تکلیف الکامپ را مشخص کنیم نه اینکه منتظر آرا در دقایق پایانی باشیم. احتمال دارد بخواهیم نیاز صنف به نمایشگاه را با برگزاری جشنواره‌های کالایی تامین کنیم چون مخاطبان مشخص هستند و شرکت‌های سخت‌افزاری هم مخاطبان خود را خوب می‌شناسند. به همین دلیل نیازی به برگزاری نمایشگاه‌های عمومی همچون الکامپ احساس نمی‌شود ضمن اینکه صنعت چنین نمایشگاه‌هایی رو به افول است و رویکردهای آن تغییر کرده است. در واقع می‌خواهیم مرکز نمایشگاه‌های بین‌المللی چندمنظوره ایجاد کنیم. هم‌اکنون در حال رایزنی با گروه‌های مختلف اقتصادی هستیم.
در هر صورت این صنف هر سال به یک رویداد ملی احتیاج دارد. آیا غیر از این است؟
این موضوع کاملا درست است. ما هم اعتقاد داریم صنف به یک واقعه IT سالانه با هدف گردهمایی و عرضه پتانسیل میان تولیدکننده، عرضه‌کننده و بازار مصرفی احتیاج دارد اما اگر این برنامه به یک رویکرد منفی بازدارنده تبدیل شود باید به درستی تکلیفش را مشخص کرد. اگر یک سال الکامپ نداشته باشیم از بین نمی‌رویم اما اگر بتوانیم برای برگزاری یک رویکرد ملی IT برنامه‌ریزی کنیم مطمئنا هم بدنه دولت و هم بخش خصوصی از آن استقبال خواهد کرد.
خب هر نمایشگاه بعدی هم می‌تواند اسیر همان مشکلات الکامپ شود.
در واقع ما با وزارت بازرگانی در مواجهه با این موضوع هیج اختلافی نمی‌بینیم. اصل مشکل ما در الکامپ وزارت بازرگانی نیست. مشکل ما عدم همگرایی درون‌صنفی است. دوره‌ای اتحادیه با نظام صنفی مشکل داشت، بعد سندیکاها و انجمن‌های مختلف حوزه وارد این اختلاف شدند؛ در واقع هم‌اکنون بیش از 10 نهاد تصمیم‌گیر برای الکامپ وجود دارد که من معتقدم اگر کسی می‌توانست تمام این نظرات را همگرا کند وزارت بازرگانی هیچ گاه مخالفتی با اجرای الکامپ توسط بخش خصوصی نداشت.
فکر می‌کنید هم‌اکنون سازمان نظام صنفی این نگاه کلی و فراتشکلی را دارد؟
وظیفه سازمان تامین منافع اعضایش است. اگر قرار باشد تصمیمات سازمان در تقابل با منافع اعضایش قرار گیرد آن زمان کارکرد این تشکل زیر سوال می‌رود. من معتقدم فضای عمومی حاکم بر سازمان در جهت همگرایی است و ما هم تلاش خود را ادامه می‌دهیم که این همگرایی ایجاد شود. هیچ کس در این صنف با یکدیگر خصومت شخصی ندارد و بر اثر سوءتفاهم‌ها و پایین بودن افق دید این اتفاقات روی داده است.
تا چه اندازه ذهنیت کمیسیون سخت‌افزار از این مسائل، مورد حمایت و تایید هیات مدیره سازمان است؟
من از طرف هیات مدیره نمی‌توانم نظر بدهم اما برآوردم این است که قاطبه اعضا هیات مدیره نسبت به این موضوعات نگاه مثبت دارند. به عنوان مثال در زمینه الکامپ می‌بینم اغلب اعضای هیات مدیره معتقدند باید تکلیف الکامپ را امسال مشخص کنیم. احساس می‌کنم این نگاه روزبه‌روز مثبت‌تر خواهد شد.
بزرگ‌ترین انتقاد به عملکرد هیات مدیره‌های پیشین در مواجهه با کمیسیون سخت‌افزار این بود که فضای لازم برای تصمیم‌گیری به اعضای این کمیسیون داده نمی‌شود، در این مدت آیا این فضای باز برای شما به وجود آمده است؟
من این روند را کاملا مثبت می‌بینم. تاکنون هر تصمیمی از سمت کمیسیون سخت‌افزار ساخته شده با استقبال هیات مدیره و هیات رئیسه روبه‌رو شده است. تقریبا طی این مدت تصمیمی نبوده که از سوی کمیسیون اتخاذ شود و با مخالفت هیات مدیره مواجه شود.
ترکیب اعضای کمیسیون سخت‌افزار به چه شکل است؟
اعضای فعلی کمیسیون شامل خانم‌ها سینا از مرکز تحقیقات و طهماسبی از آواژنگ و آقایان امیری از مادیران، سرکانی از ژرف‌نگر، غروی از انفورماتیک‌گستر، پورنقشبند از نقش البرز، فیضی از ایران رهجو، دوالو از ویستاپخش، ذوالفقاری از سازگارارقام، درکوش از شاب، علیپور از فراسو، فروردین از سامانه، حریری از سام‌سرویس، بیات از آوات، رشیدی از زیگورات، مسعودی از توسعه تجارت دیجیتال، انوشیروانی از کارپردازان و تاجبخش از نگاره هستند.
هم‌اکنون کمیسیون سخت‌افزار این تضمین را دارد که تصمیمات گرفته‌شده خود را اجرا کند؟ چون در دوره‌های پیش ظاهرا مسایلی از این دست موجب دلسردی اعضا شده بود.
خوشبختانه شرایط به گونه‌ای برای فعالیت کمیسیون سخت‌افزار فراهم شده که میزان درخواست برای حضور در این کمیسیون جزو اعتراضاتی است که رسما به من اعلام شده؛ در واقع بیش از 30 نفر برای حضور در این محفل درخواست داده‌اند. مشارکت اعضا در جلسات این کمیسیون بیش از 90 درصد است و این روند در سه جلسه گذشته افزایش داشته است. در تلاشیم با ایجاد کارگروه‌هایی، بدنه کمیسیون سخت‌افزار را گسترش دهیم و حتی از نامزدهای سخت‌افزاری این دوره که به هیات مدیره راه نیافتند دعوت کنیم که به ما بپیوندند. در زمینه اجرا هم موضوعاتی همچون طرح شبنم، تعرفه و برچسب انرژی و آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت با جدیت در کمیسیون دنبال می‌شود و من از خروجی‌های آنها راضی هستم.
در خصوص طرح شبنم که قرار است از ابتدای بهمن‌ماه در بازار رایانه نیز به اجرا درآید نظر کمیسیون سخت‌افزار به تعویق انداختن آن بوده است. برای این موضوع چه دلایلی دارید؟
طرح شبکه بازرسی مردمی (شبنم) یا همان نصب کدهای رهگیری به اعتقاد من اگر درست اجرا شود کمک بزرگی به مصرف‌کنندگان می‌کند. اشکال موجود در واقع به نوع انتخاب کالاهای IT و نحوه اجرای آن برای این طرح بازمی‌گردد. برچسب شبنم ارتباط مستقیمی با سریال کالا دارد که دو کالای انتخاب‌شده رایانه برای این طرح مانند تونر فاقد شماره سریال است. علاوه بر این شبنم قرار است اصالت کالا را تبیین کند اما در نحوه اعطای این برچسب‌ها هیچ معیاری برای تعیین اصالت وجود ندارد.
مثلا چه معیاری؟
یکی از معضلات دیرینه صنعت IT موضوع خدمات پس از فروش و حقوق مصرف‌کنندگان است که این هم در شبنم پیش‌بینی نشده است. ما در اصل با این طرح مخالف نیستیم اما معتقدیم باید در رابطه با آن راهکاری اندیشیده شود و فکر می‌کنم وزارت بازرگانی هم چندان تمایلی برای صحه گذاشتن بر اجرای این طرح در بازار رایانه ندارد. امیدواریم این طرح تا زمان یک کارشناسی بهتر به تعویق بیفتد.
اما به نظر نمی‌رسد وزارت بازرگانی بخواهد اجرای شبنم را به تعویق بیندازد.
وزیر محترم صنعت معدن و تجارت این طرح را برای اجرا ابلاغ کردند. طبیعتا اجرای کلی شبنم به تعویق نمی‌افتد، بحث ما نوع انتخاب این کالاهاست. در ابلاغیه موجود تاکید ویژه‌ای برای اجرای شبنم در بازار موبایل شده است. من امیدوارم آنها از تعاریف‌مان در خصوص کالای IT استقبال کنند. در هر صورت طرح کلی شبنم اجرا می‌شود. البته تا به امروز هم برای تعویق این طرح در بازار رایانه موافقت ضمنی صورت گرفته است. این وزارتخانه هم دنبال ایجاد تنش در بازار نیست و قصد دارد فعالیت مثبتی انجام دهد. استنباط ما از اوضاع کلی این است که آنها موافق نظرات ما هستند.
بیشترین زمانی که شما از وزارت صنعت، معدن و تجارت برای کارشناسی این طرح گرفتید چقدر است و فکر می‌کنید طرح شبنم چه زمانی در بازار رایانه اجراپذیر است؟
فکر نمی‌کنم تعیین زمان برای اجرای این طرح درست و کارشناسی‌شده باشد. ما برخی اشکالات در اجرا و ساز و کار این طرح می‌بینیم که اگر اصلاح شوند در سریع‌ترین زمان شبنم قابل اجرا خواهد بود. شاید اگر به جای تونر و مانیتور دو کالای دیگر انتخاب می‌شدند این طرح بستر بهتری برای اجرا داشت.
مجمع عالی واردات پیش‌زمینه‌هایی برای ثبت نمایندگی رسمی برندها در بازار فراهم کرده بود. فکر می‌کنید این فرآیند طی‌شده توسط مجمع، شرایط را برای اجرای طرح شبنم آماده کرده است؟
فکر می‌کنم نباید این دو موضوع را به هم ارتباط داد. مجمع واردات وظایف و رویکردهای متفاوتی دارد. شخصا طرح شبنم را مکمل طرح ساماندهی بازار می‌دانم و معتقدم اگر اشکالاتش برطرف شود می‌تواند برای فعالان این بخش ثمربخش باشد. در این خصوص مجمع با هر طرحی که به ساماندهی و رونق بخشی فضای کسب و کار کمک کند حمایت می‌کند اما نگاه ما به شبنم بیشتر سخت‌افزاری است و نگاه مجمع به کل بازار مصرفی است.
به نظر می‌رسد بزرگان حوزه سخت‌افزار ایران علاقه‌ای ندارند طرح شبنم وارد بازار ماشین‌های اداری شود. با این موضوع هم‌عقیده هستید؟
من برای این گفته شما مصداقی نمی‌بینم و بعید می‌دانم بزرگان این حوزه هم چنین رویکردی داشته باشد اما در اینکه شبنم در وضعیت فعلی، توانایی ساماندهی کلی بازار را دارد یا خیر باید بگویم پاسخ من منفی است.
چرا؟
شبنم ناگزیر با خیلی موارد و نکات دیگر باید تکمیل شود. به عنوان مثال تا زمانی که آیین‌نامه قانون حمایت به درستی کارشناسی و اجرا نشود، حقوق انجمن حمایت‌کننده از مصرف‌کنندگان را کنار این طرح نگذاریم و تا وقتی که فرآیند ثبت یا برچینی شرکت‌های این حوزه قاعده و قانون خاصی ندارد، نمی‌توان انتظار داشت این طرح در بازار جواب دهد. در اینکه فلسفه شبنم طرح خوبی است، شکی وجود ندارد اما اینکه آیا شبکه بازرسی مردمی می‌تواند به تنهایی فضای بازار را ساماندهی کند قطعا پاسخ منفی است.
با توجه به شرایط عمومی و فشارهای اقتصادی کشور فکر می‌کنید بتوان اجرای طرح‌هایی که شرایط کسب و کار را در کشور محدود می‌کند مثبت ارزیابی کرد؟
صرف نظر از تمام تشکل‌های صنفی در واقع متولیان اقتصادی کشور هیچ کدام به این فکر نمی‌کنند که چگونه روند گردش مالی را در کشور کند کنند. در واقع هر طرحی که به عنوان مصداق مانع کسب و کار در کشور تلقی شود با تکیه بر اسناد فرادستی همچون سند چشم‌انداز و برنامه پنجم توسعه و اصل 44 قانون اساسی باطل است.
و رویکرد کمیسیون سخت‌افزار هم به این سمت است؟
بله. بارها به این نکته اشاره کرده‌ام هیچ کس نه در تشکل‌های صنفی و نه در مقابل آن حق ندارد دریای بیکران امکانات را از بازار مصرف و تولید بگیرد و وظیفه تشکل‌های صنفی این است که میان حاکمیت دولتی و فضای صنف خود این ارتباط را برای تامین منافع اعضا ایجاد کنند.
کمیسیون سخت‌افزار در خصوص ایجاد تسهیلات ارزی چه برنامه‌ای را پیش رو دارد؟
موضوع ارز بحثی فرابخشی و حاکمیتی است اما ما به عنوان نمایندگان صنف IT نقش مخصوص خود را در این بازی بر عهده می‌گیریم. مهم‌ترین مشکل صنعت ما این است که بسیار پراکنده و جزء هستیم. از آرزوهای من است که بتوانیم مانند برخی صنوف دیگر از مشارکت در یک بانک صحبت کنیم و حتی بتوانیم تجمیع فعالیت‌هایمان را در یک موسسه مالی بر عهده گیریم. اگر به سمت همگرایی مالی در این صنف برویم شاید بتوان از برخی فضاهای بانکی در کشور استفاده کرد.
