بنام آنکه جان را فکرت آموخت
دوستان و همکاران محترم
سلام و عرض ادب مرا بپذیرید از اینکه در این مدت اخیر مقارن با انتخابات دور چهارم نظام صنفی رایانه‌ای کشور از جانب این همکارتان متحمل زحمت شدید، صمیمانه پوزش می‌خواهم، این انتخابات و همزمان با آن حرکت اخیر با همه افت و خیزهایش، کاستی‌ها و ناپختگی‌هایش منجر به دستاوردهای ارزنده‌ای شد. که مرور اهم آن رهگشاست:
1. این انتخابات نشان داد صنف و صنعت فاوا کشور نسبت به سرنوشت خود حساس، بیدار و هشیار است. جامعه اقتصادی کشور جلوه‌ای از تجمیع توانمندی‌های سازنده را از اقصی نقاط شاهد بود که با وجود اختلاف سلیقه‌ها و تفاوت‌های آشکار فرهنگی، صلاح صنف را خوب می‌شناسد.
معرفی صنف به عنوان منبعی سرشار از نیروهای مستعد که مدیریت کشور می‌تواند از آن بهره برد در چارچوب این انتخابات نمایان و بیش از پیش اثبات گردید.
2. در این انتخابات ما بیشترین میزان مشارکت مناطق کشورمان را در شورای مرکزی دور چهارم خواهیم داشت. این تغییر موازنه کم نظیر با عبور از دالانی پرپیچ وخم میسر گردید حراست از آن با گذشت از خطاهای سهوی و کرسی‌های پرمسوولیت اما زودگذر میسر است. عزت مشارکت را با خواری اختلاف خدشه‌دار نکنیم.
3. وجود اختلاف نظر و تضارب آرا امری است بدیهی. لیکن هنگام بروز اختلاف، از لوازم گذر از فرآیند اخذ تصمیم، ارتقا آستانه تحمل است. به‌نظر نمی‌رسد سرپوش گذاشتن بر اختلافات راهکار مناسبی برای حل آن باشد؛ عریان نمودن واقعیات از حمله اختلاف دیدگاه‌ها گام اول برای حل این معضل است، اما ممارست واقعی برای عبور از آن موردنیاز ما و اجتناب‌ناپذیر است. همه باید از خود این پرسش را مطرح کنیم که برای چه طالب کرسی صنفی شده‌ایم؟ آنگاه مرز اصرار بر خواسته‌ها و منویات خود را تعیین کنیم تردیدی در این نیست که برخی خواسته‌ها که ارتباطی با منافع صنفی ندارد منشا برخی اختلافات است. تحریم مالی، عدم حمایت از اصول و مشترکات مصادیقی از واکنش ما نسبت به این اختلافات بوده است که پیامد آشکار و زشت آن ترویج آپارتاید منظقه‌ای و مالی است. این صنف با خون دل خوردن‌ها عزت و استقلال خود را حفظ نموده است و علیرغم وجود قانون مدون چارچوبی را با کمترین میزان چسبندگی به دولت تجربه می‌کند. تجربه‌ای که می‌تواند الگوی مناسبی از تبیین نقش یک نهاد صنفی به کشور ارائه نماید. وبالعکس می‌تواند با تداوم این اختلافات درس عبرتی برای قانونگذاران بجا بگذارد.
همکاران عزیزم بر این باورم که از در چندسال گذشته، شکافی عمیق در صنف ریشه دوانیده است، دامن زدن به آن را روا نمی‌دارم و راهبرد صنف را در مقطع فعلی، جلوه‌گر ساختن کارآمدی صنف در عبور از این بحران می‌دانم. لذا از مدتها پیش که بحث حضور اینجانب در انتخابات مطرح بود در برابر دعوت صمیمانه و مصرانه برخی همکارانم در سراسر کشور، بجد بر این باور بودم که دوران خدمت ما در صنف به پایان رسیده است و آنچه در توان داشته‌ایم با همه نواقصش قبلأ تقدیم شده است و پیش‌بینی اینکه با این حضور ممکن است اختلافات دامن زده شود، سخت نبود لیکن به اجابت خواست ایشان پا به صحنه گذاشتم و در میان آن صحنه بداخلاقی‌ها بارها از خود سوال کردم که این رقابت برای چیست؟ و به این نتیجه رسیدم که وظیفه من در مرحله فعلی ترمیم این شکاف وکمک به هویداسازی چهره خردمندان صنف است. به همین منظور از چند هفته قبل از انتخابات بیست و نه بهمن مذاکرات مفصلی با وساطت ریاست محترم نظام صنفی رایانه‌ای آذربایجان شرقی و به نمایندگی از نصر تهران با اینجانب و تنی چند از روسای نصر استان‌ها طی چند جلسه طولانی برقرار شد و خواست قطعی و ادله نصر تهران برای کرسی ریاست سازمان مطرح شد و سایر طرفها خواسته‌هایی را مطرح نمودند که در نهایت شب بیست و هشتم بهمن، منجر به توافقی مکتوب گردید که درچارچوب آن منافع صنف و یکپارچگی صنف حفظ گردد. اهم آن عبارت از آنست که:
الف-ریاست سازمان عهده‌دار سمت ریاست نصر استان نباشد.
ب– نمایشگاه‌ها و رویدادهای ملی و بین‌المللی مطابق آئین نامه مصوب هیات محترم وزیران توسط نصر کشور مدیریت و هدایت شود و منافع آن به سازمان کشور منتقل گردد.
ج- اعضای هیات رئیسه از نصر یک استان نباشند.
د– اینجانب و تنی چند از دوستان، نامزد ریاست سازمان نخواهیم شد.
در اینصورت ریاست محترم فعلی نصر تهران نامزد ریاست سازمان خواهند بود. بدیهی است که سایر اعضای شورای مرکزی در انتخاب خود مختارند و طبعأ مخل مبانی اختیارات سایر اعضای شورای مرکزی نخواهد بود و البته اعتبار این موافقت‌نامه به اجرای تمام مفاد آن یکجا بستگی دارد.
اینجانب همچون سایر اعضای منتخب شورای مرکزی توان خود را در همکاری با هیات رئیسه منتخب به‌کارخواهم بست.
امیدوارم این اقدام موجب همبستگی صنف و اعتلای آن گردد.
از آنجا که خود را مدیون دعوت‌کنندگانم می‌دانستم وظیفه اطلاع‌رسانی را نیز واجب بر خود تلقی نمودم. همچنین صمیمانه از تمام کسانی که تصور می‌کردند اینحانب می‌توانم مثمر ثمر بوده و خدمتی بیشتر انجام دهم پوزش می‌طلبم. می‌دانم که زحمات زیادی متحمل شدند و مهر بیکرانی نثارم کردند من از این حیث شکرگزار پروردگار عالم هستم وسعی می‌کنم در هر موقعیت ممکن توان خود را برای اثربخشی به‌کار برم .
حمیدرضا قمی
