به گزارش روابط عمومی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور، سلوکی در این نشست تخصصی که با همکاری سازمان نصر کشور و اتاق بازرگانی تهران برگزار شد، با تاکید بر سرعت تحول فناوری‌های دیجیتال گفت: ما به مشارکت و همکاری همه ذینفعان اصلی این حوزه نیاز داریم و برای جلوگیری از تصمیم‌گیری‌های جزیره‌ای و ناهماهنگ، ضروری است هماهنگی مؤثری میان سیاست‌های آموزشی، فناوری‌های نوین و نیازهای اجتماعی برقرار شود.
به گفته سلوکی یکی از موانع جدی در برابر نوآوری‌های دیجیتال در آموزش، مقاومت ذینفعان اصلی نظام آموزشی کشور نسبت به تغییرات است که باعث تأخیر در پیشرفت و تحول آموزشی می‌شود.
صائبه سلوکی یکی از اهداف کلیدی نوآوری‌های دیجیتال در آموزش را آماده‌سازی دانش‌آموزان و دانشجویان برای بازار کار آینده عنوان کرد و افزود: هم‌اندیشی با صنایع و کارفرمایان می‌تواند نیازهای واقعی بازار کار را به سیاست‌گذاران و نظام آموزشی منتقل کند و در بهبود مهارت‌های دیجیتال و حرفه‌ای نسل آینده مؤثر باشد.
سلوکی افزود: فناوری‌های دیجیتال پتانسیل بالایی برای بهبود دسترسی به آموزش دارند، اما اگر به‌خوبی برنامه‌ریزی نشوند، ممکن است شکاف‌های آموزشی را عمیق‌تر کنند. هم‌اندیشی با ذینفعان، به‌ویژه در مناطق با دسترسی محدود به فناوری، می‌تواند به شناسایی مشکلات مرتبط با عدالت آموزشی و بهبود شرایط کمک کند.
رئیس کمیسیون آموزش، پژوهش و منابع انسانی نصر کشور همچنین گفت: تغییر و نوآوری در سیستم آموزشی باید به‌گونه‌ای طراحی و اجرا شود که به ابعاد مختلف مسائل آموزشی توجه کند و به‌صورت پایدار به بهبود کل سیستم کمک کرده و قادر به پاسخگویی به چالش‌های متنوع آموزشی باشد.
عدالت آموزشی و توانمندسازی آموزشی چاره کار است
شهاب جوانمردی نایب‌رئیس اتاق بازرگانی تهران نیز در این نشست در خصوص چالش‌های پیاده‌سازی روش‌های نوین آموزش گفت: یکی از ابرچالش‌هایی که جامعه و نظام حکمرانی با آن مواجه شده مساله سرمایه اجتماعی است. به دلیل فقدان برخورداری از سرمایه اجتماعی لازم، بسیاری از تغییرات و تحولاتی که امروز باید کم‌وبیش شاهد آن باشیم به کندی رخ می‌دهد و نتوانسته‌‌ایم تغییرات موردنیاز را در جامعه رقم بزنیم.
جوانمردی به دو راه مدنظر در موضوع فراگیری اشاره کرد و ادامه داد: یا باید مانند گذشته به دنبال تقسیم منابع در سطح جامعه باشیم و به‌طور مداوم، منابع محدود و کاهنده خودمان را در آحاد جامعه توزیع کنیم که این یک گام صفر در عدالت توزیعی است یا اینکه یک جریان ماندگار در کشور ایجاد کنیم و آن زمانی محقق می‌شود که ما آحاد جامعه را به‌حدی توانمند کنیم که جامعه بتواند استمرار فراگیری را در خود مشاهده کند. این امر نیز تحقق نمی‌یابد مگر اینکه بحث عدالت آموزشی و توانمندسازی آموزشی رخ دهد.
جوانمردی خاطرنشان کرد: یکی از جدی‌ترین رویکردها برای تحقق فراگیری در جامعه، استفاده از فناوری و ابزارهای فناورانه برای دسترس‌پذیری به آموزش باکیفیت است اما در این راه چالش‌هایی پیش روی ما قرار دارد. اولین چالش این است که ما مثل بسیاری از مقولات دیگر، وقتی می‌خواهیم از جادوی فناوری استفاده کنیم به همان شیوه گذشته اما به صورت فناورانه مسائل را حل می‌کنیم. به بیان دیگر می‌خواهیم به همان شکل گذشته، مسائل را به صورت فناورانه حل کنیم.
وی ادامه داد: در حالی که مساله در وهله اول به صورت‌بندی جدیدی نیاز دارد. ما ابتدا باید مساله خود را در فراگیری آموزشی بازتعریف کنیم و آن را با سیاستگذار به اشتراک بگذاریم و بعد ببینیم که فناوری در سطح سیاستگذاری، راهبری، محتواهای متناسب و ارزیابی، چه نقشی را می‌خواهد ایفا کند و بعد از آن فعالان صنعت متناسب با آن خدمات و محصولات را عرضه کنند.
