ایجاد شبکه اختصاصی مخابراتی بانکی کشور در یک دوره زمانی پنج‌ساله یعنی بین سال‌های 91 تا 95 برنامه‌ریزی شده و قرار است طی این مدت 30 هزار ایستگاه کاری بانکی اعم از هر نقطه‌ای که تراکنش در آن تولید می‌شود، همچون پایانه‌های فروشگاهی، دستگاه‌های خودپرداز، شعب بانکی و کیوسک‌های اطلاع‌رسانی تحت پوشش شبکه شابک قرار گیرند. هدف اصلی شابک، رفع برخی مشکلات کنونی ارتباطات بانکی و تامین امنیت تبادلات مالی است.
50 درصد سهام شابک متعلق به شرکت مخابرات است و از آنجا که بانک مرکزی نمی‌تواند به طور مستقیم سهامدار این شرکت باشد، نمایندگان آن یعنی گروه ملی انفورماتیک که تقریبا نیمی از سهامش به بانک مرکزی تعلق دارد و همچنین شرکت خدمات انفورماتیک، سهامدار 50 درصد دیگر شابک هستند.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شابک این است که به بانک‌ها SLA می‌دهد و کیفیت خدمات و امنیت ارتباطات آنها را ضمانت می‌کند و در صورت به وجود آمدن کوچک‌ترین مشکلی، طی قراردادی که با مشتریانش - بانک‌ها- دارد به آنها جریمه می‌پردازد.
بانک‌های کشور طی سال‌های گذشته با توسل به خطوط MPLS وVSAT و خطوط بی‌سیم هریک، شبکه‌ای مخابراتی را برای خود ایجاد کرده‌اند که امکان قطعی این خطوط بدون اینکه توافقنامه سطح خدمات مدون و مشخصی در میان باشد همیشه وجود دارد اما شابک می‌خواهد ضمانت کیفیت خدمات را به بانک‌ها بدهد.
شابک خطوط ارتباطی زمینی، هوایی و بی‌سیم را که بانک‌ها مورد استفاده قرار می‌دهند به گونه‌ای مدیریت می‌کند تا در صورت قطعی هر یک از این کانال‌های ارتباطی، کانال دیگری جایگزین شده و بانک هرگز با مشکل قطعی ارتباط مواجه نشود. در این شبکه سعی می‌شود سبد محصول متنوعی در لایه دسترسی در اختیار بانک‌ها قرار داده شود تا بسته به نوع و اهمیت شعبه، ارتباطات شعبه با شابک برقرار شود.
